-
1 zamierać
zamierać (-am) < zamrzeć> (zamrę) osoba fig erstarren; życie gospodarcze, życie kulturalne zum Stillstand kommen; ulice, miasto wie ausgestorben sein; rozmowa, dźwięk abbrechen; ruch sich legen;zamierać ze strachu vor Schreck erstarren;uśmiech zamarł na jego ustach das Lächeln erstarrte oder erstarb auf seinen Lippen
См. также в других словарях:
zamierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zamieraćam, zamieraća, zamieraćają {{/stl 8}}– zamrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, zamieraćmrę, zamieraćmrze, zamieraćmrzyj, zamieraćmarł, zamieraćmarli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamierać — ndk I, zamieraćam, zamieraćasz, zamieraćają, zamieraćaj, zamieraćał zamrzeć dk XI, zamieraćmrę, zamieraćmrzesz, zamieraćmrzyj, zamieraćmarł 1. «o żywych organizmach, tkankach: przestawać żyć, funkcjonować, stawać się martwym; obumierać, martwieć; … Słownik języka polskiego
strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… … Słownik języka polskiego